Tja, en toen ging ik van provider wisselen, dat had heel veel voeten in de aarde. Gelukkig is alles eindelijk opgelost, en is dit blog weer online. Te laat om mijn dagelijkse recepten bij het EK-voetbal bij de vrouwen te publiceren. Dat komt dan wel weer bij een volgend kampioenschap.
Hoewel ik al een tijdje weinig gelegenheid heb om nieuwe recepten te publiceren, sta ik niet stil. Iedere drie maanden publiceer ik een historisch recept in het mooie VIND Magazine (website). Deze recepten worden begeleid door prachtige foto’s van Dennis A-Tjak (website). Het recept voor het laatste nummer van dit jaar, een hazengelei, kost mij veel tijd in mijn ‘vakantie’. Het is zeer bewerkelijk, en ik heb er ook een antieke geleivorm voor besteld. De bezorging daarvan geeft mij veel stress. Ik was vandaag speciaal de hele dag thuis gebleven voor de derde bezorgpoging (terwijl de afspraak was: pas vanaf 1 augustus), en de chauffeur geeft doodleuk aan dat het afleveren niet gelukt was. Mijn deurbel doet het. Mijn huis is niet zo groot dat ik de bel niet hoor.
Gelukkig gaan de culinaire voorbereidingen beter. Natuurlijk moet ik een gelei maken. Ik volg een recept uit de negentiende eeuw, dat binnenkort op Coquinaria staat. Ik maak twee versies: met gewone kleingezaagde kalfsbotten, en met ‘kalfspooten’, want die schrijft het originele recept voor. Vroeger kon je nog bij slager makkelijk botten bestellen, nu vinden ze het allemaal moeilijk. Maar ja, het zijn tegenwoordig ook meer traiteurs dan echte slagers, als je de etalages bekijkt. Op dit moment ben ik in blijde afwachting van de pootjes, daarmee ga ik morgen aan de slag.
Kortom: binnenkort voor het eerst sinds oktober 2021 weer eens een nieuw historisch recept op Coquinaria!