Het verkeersexamen en pizza

Afgelopen week was ik op bezoek bij een groep 7 van een basisschool, om te kijken hoe een bepaalde lessenreeks in de klas functioneert. Eén van de opdrachten betreft de symboliek van voedsel in diverse godsdiensten.

“Gelooft u in god?” En zo ja dan, welke? Want dat vonden de leerlingen raar, hoe kan je zo veel over meerdere godsdiensten weten als je er niet in gelooft? Tja, hoe leg je dat uit.

“Godsdienst is ook cultuur, en over culturen kun je leren” was mijn antwoord. Niet iedereen zal het daarmee eens zijn, maar de leerlingen knikten begrijpend.

Om het onderwerp wat minder beladen te maken, vroeg ik hen om eens na te denken over een symbolisch gerecht voor het verkeersexamen. Het werd een pizza, rond als een wiel. En daar maakten we een verkeersbord van: rood van tomatensaus met een witte band van gesmolten kaas:

“Dat wil ik thuis maken na het verkeersexamen!” riep een meisje enthousiast. Maar toen keek ze bedrukt. “Dat mag vast niet van m’n ouders.”

Er wordt namelijk niet gekookt, thuis. Het gezin eet uit de magnetron.

Een ander meisje (dit groepje bestond toevallig alleen uit meisjes) had meer geluk: zij maakte thuis wel eens pizza van een kant&klaarbodem die ze dan zelf mocht versieren.

Jammer dat er geen blauw voedsel is…