Met mijn hoofd in de wespen

Blauwe druiven, oogst 2018Gisteren heb ik, met hulp van een vriendin, de druiven geoogst van de wijnranken die mijn terras in de zomer van schaduw voorzien. Het is een uitzonderlijk goed druivenjaar geweest. Véél, zoet en goed rijp.

Dat hadden de wespen ook ontdekt. Ik moest mijn hoofd en schouders niet alleen door het raster van de pergola wurmen, maar ook door een wolk van ijverige insecten. Als door een wonder ben ik niet gestoken. De vriendin die de trossen van de afgeknipte takken haalde wel, drie keer. Sorry!

Uiteindelijk had ik twintig kilo blauwe druiven. Om die naar binnen te halen, moest ik de trossen onderdompelen in een emmer water, zodat er geen wespen mee de keuken inkwamen. Want die slimmeriken hadden natuurlijk snel door dat alle druiven verhuisd waren naar die krat.

Van 16 kilo druiven heb ik sap gemaakt, 9 liter. Dat sap is zo zoet, dat je denkt dat er suiker aan is toegevoegd. Ik raad iedereen die veel fruit oogst aan een ‘vollautomatische Fruchtentsafter’ te kopen, ofwel een ontsapper/stoomkoker. Dankzij de stoom is het sap meteen gepasteuriseerd.

Mijn jonge katten mogen nog niet naar buiten. Ze hebben de oogst nauwlettend gevolgd van achter het raam, en hebben daarna geholpen met het uitzoeken van de trossen.