Oranda-jin in Japan, Dag 1

Donderdag 14 maart, vertrek

Onze vlucht vanaf Schiphol vertrekt in het begin van de avond, dus we hebben nog tijd om cadeautjes voor de gastheren/vrouwen van de ryokans in te pakken. Vijf ministroopwafels in oranje geschenkpapier met een rood-wit-blauw lint erom en een strikje. Je geeft nooit vier van iets aan een Japanner, want het getal 4 is net als 9 een ongeluksgetal. Eén van de uitspraken voor 四 (de kanji van ‘4’) is shi, en dat betekent ook ‘dood’. De alternatieve uitspraak is yon. Serviesgoed koop je ook nooit per vier, maar per vijf stuks. Het blijkt een goed idee te zijn geweest, want wij kregen bij het afscheid ook van alle ryokaneigenaren op één na een klein presentje.

Het vertrek gaat voorspoedig. Mijn dochter en ik krijgen een rij van 4 stoelen voor ons beiden. Vooral Eva profiteert daarvan: terwijl ik in het holst van de nacht naar Life of Pi en Hitchcock zit te kijken, ligt zij op drie stoelen en stapt de steward behoedzaam over haar over het gangpad gestrekte onderbenen heen. Life of Pi vond ik overigens zeer indrukwekkend als verfilming, had ik niet verwacht na het lezen van het boek. Adembenemende beelden van zee en lucht, en hoe heerlijk is het om eens niet die adhd-geinponums van Disney-animaties te zien. Het eten aan boord is overigens prima, een Koreaanse maaltijd van gehakt, shii-take, een helder zeeewiersoepje, en nog wat dingen die ik alweer vergeten ben omdat ik het niet meteen opschreef. Na de verduistering komt het ‘ontbijt’, een curieuze omelet, een croissantje en een zoet broodje met jam erbij. Deze vlucht naar Seoul duurt tien uur, we landen plaatselijke tijd 14:50. Voor onze Nederlandse lichamen is het dan nog geen zeven uur in de ochtend. Vanuit Seoul maken we het laatste sprongetje naar Fukuoka, waar we begin van de avond aankomen.

Bij het zoeken naar een geschikte rondreis over Kyushu, het meest zuidelijke van de grote eilanden van Japan, zijn er niet veel alternatieven te vinden. Ook voor veel  Japanners zelf is Kyushu tamelijk onbekend. Dat is toch onterecht, want de kolonisatie van japan door de eerste, prehistorische volkeren is toch vanuit Korea via tussenliggende eilandjes naar Kyushu gegaan. Ook latere immigranten vestigden zich eerst in Kyushu, om daarna pas naar het Noord-Oosten te trekken. Over de geschiedenis van Kyushu vond ik één boek, uit 2009 van de Britse historicus Andrew Cobbing: Kyushu, Gateway to Japan: A Concise History. Hier staat een uitgebreide samenvatting ervan.

Deze rondreis beperkt zich tot de Noordelijke helft van Kyushu, maar we brengen ook een paar dagen door in het Zuiden van West-Honshu. Honshu is het grootste eiland van Japan. Kyoto en Tokyo liggen in het centrale deel van Honshu. Kijk je op het kaartje met het schema van de reis, dan zie je dat we echt maar een klein deel van Japan hebben gedaan. Een bewuste keus, want zelfs in dit kleine gebied hebben we in twee weken (langer kon ik niet weg) niet alles kunnen bekijken.

Mochten jullie na het lezen van dit blog zin krijgen in een rondreis door Japan: ik heb geboekt bij JTB in Amsterdam, maar er zijn meer in Japan gespecialiseerde reisbureaus.

Itadakimasu

Ik had recepten beloofd (of in ieder geval ‘ iets met eten’). We zijn nog niet gearriveerd in Japan, dus vandaag verwijs ik naar het recept voor middeleeuwse wafels op mijn website.

Tot morgen!